Uzależniony? Nie bój się pójść na terapię

Uzależniony? Nie bój się pójść na terapię

Uzależniony człowiek boryka się z wieloma różnymi problemami. Ktoś może powiedzieć, że samo uzależnienie już jest problemem. To prawda, ale często nie jest jedynym problem i rozwiązanie go wymaga też rozwiązania pozostałych. Często alkoholizm prowadzi to problemów zdrowotnych, co oznacza zarówno zdrowie fizyczne jak psychicznie. Jeśli chodzi o to psychiczne, to wiemy wszyscy, jak wygląda stosunek naszej wątroby do alkoholu. Eufemistycznie można powiedzieć, że nie za bardzo się lubią. Jeśli chodzi o psychiczne, to osoba zatracająca się w nałogu jest bardzo podatna na depresję i nerwicę, a w skrajnych przypadkach nawet może doświadczyć stanów psychotycznych. Może też być na odwrót. Czasem to choroba prowadzi człowieka do nałogu.

Innym skutkiem ubocznym naszego uzależnienia jest pogorszenie kontaktów z ludźmi. Dotyczy to nie tylko naszej najbliższej rodziny, ale może też przełożyć się na każdą możliwą interakcję społeczną w naszym życiu. Oczywiście nasi bliscy będą chcieli nam pomóc wyjśc z nałogu. Czasem jednak może to być na tyle trudne, że lepiej dla nich będzie zerwać z nami kontaktu i mówiąc brutalnie, wyrzucić nas na zbity pysk. Na pewno będziemy im mieć to za złe przez pewien czas, ale gdy lepiej zrozumiemy nasz problem, uświadomimy sobie, że było to słuszne. Wszyscy psychologowie to potwierdzą. A skoro już o psychologach mowa…

Terapia – od czego zacząć?

Najpierw musimy odróżnić psychoterapeutę od psychiatry i to od tego drugiego powinniśmy zacząć. Psychiatra zajmuje się stawianiem diagnozy i przepisywaniem leków. Najczęściej to właśnie on stwierdza nasz stan chorobowy (a uzależnienie takim stanem jest) i kieruje nas na terapię. Psychiatra może być jednocześnie teraupetą, ale zazwyczaj terapią zajmują się psychologowie. Nie są oni lekarzami w kontekście medycznym, ale znają ludzką psychikę od tej strony, która pomoże im zrozumieć nasz problem.

Jak już wspomnieliśmy, najpierw powinniśmy się udać do psychiatry. On stwierdzi, co dalej z nami robić. Czasem będzie konieczne wysłanie nas do specjalnego ośrodka odwykowego. W mniej poważnych przypadkach wystarczy zwykła terapia. Może się też okazać, że przydatne będzie wypisanie leków. Chodzi tu zwłaszcza o leki przeciwdepresyjne lub przeciwnerwicowe. Osobie, która dopiero co rozpoczęła zrywanie z nałogiem, mogą się przydać także lekarstwa nasenne.

Ze względu na mocne działanie niektórych z nich są one dostępne jedynie na receptę, ale psychiatra może nam taką wypisać. Nie bez powodu wspominamy o zasypianiu, gdyż często osoby uzależnione nie mogą usnąć bez wzięcia dawki swojej ulubionej substancji. Nawet osoby uzależnione od substancji pobudzających mają skłonności do tego, by wieczorami usypiać się jakimiś innymi środkami, nawet tymi, które dodatkowo uzależniają. Dlatego osobom uzależnionymi nie przepisuje się uzależniających środków nasennych. Prędzej dostaną one hydroksyzynę albo doksepinę.

Grupowa czy indywidualna?

Powinniśmy wybrać terapię grupową czy indywidualną? Terapia indywidualna jest tą podstawową i najlepiej od niej zacząć. Jeśli poczujemy się na sił, to oprócz niej będziemy mogli też dołączyć do grupy. Rozmowy w grupie mają taką zaletę, że słuchanie historii obcych ludzi może nam dać lepszy wgląd w nasze własne problemy.

Psychoterapia – co dalej?

Na czym polega psychoterapia? Oczywiście jej przebieg będzie różny od przypadku i charakteru terapii. Jeśli mówimy o psychoterapii ściśle dotyczącej uzależnienia, to celem jej będzie zmienienie pewnych nawyków i sposobów myślenia. Nie chodzi o żadne pranie mózgów, a o kilka praktycznych spraw. Przede wszystkim osoba uzależniona nie potrafi wyobrazić sobie życia bez pielęgnowania swojego nałogu. Jest to bardzo przykre, ale tak niestety wygląda rzeczywistość. Przez to taka osoba ma problem z zaradnością w codziennym życiu, co może się wiązać z niezdolnością do finansowego utrzymania się i zycia w społeczeństwie.

Podczas terapii taka osoba uzależniona uczy się między innymi co robić w momencie, gdy przyjdzie jej ochota się napić lub zażyć narkotyk. Oprócz tego konieczne jest przeanalizowanie wspomnień z dzieciństwa. Często traumy ze wczesnego okresu naszego życia przekładają się na nasze problemy w dorosłości. To może być szczególnie uciążliwe, gdy jest się w nałogu. Uzależniony człowiek może być nawet nieświadomy tego, że swoim destrukcyjnym stylem życia próbuje zalepić dawne traumy. Niezbędne jest więc, aby omówić z terapeutą problemy, jakich doświadczaliśmy w życiu.

Uzależniony na zawsze?

Mówi się, że uzależnienie jest chorobą, która trwa całe życie. Czy to prawda? Tak, ale to wcale nie oznacza, że nigdy nie przestaniemy pić ani brać. Całodobowy charakter tej choroby polega na tym, że jeśli choć raz spróbujemy wrócić do nałogu, to może być to dla nas gwóźdź do trumny. Nierzadko bywa tak, że gdy ktoś wraca do nałogu na chwilę, to zostaje w nim na kilka lat. Dlatego musimy pamiętać, że jeśli jesteśmy uzależnieni to nie wolno nam się zbliżać do naszego nałogu nigdy więcej. Ryzykujemy wtedy po raz kolejny zdrowiem, życiem oraz relacjami z naszymi bliskimi. Jest to  jedna z tych spraw, których będziemy musieli się nauczyć na terapii.